Φίλες και φίλοι,
Οι στιγμές απαιτούν, όχι τυπικά, την ανασκόπηση αυτών που αφήνουμε πίσω μας, την αξιολόγηση αυτών που μας έρχονται, μέσα από μια κριτική και αυτοκριτική σκοπιά, την τοποθέτηση του «εγώ» και του «εμείς» σε αυτά που διαμορφώνονται και μας αφορούν.
Η χρονιά που φεύγει μας βρίσκει αντιμέτωπους με την πιο ζοφερή και δύσκολη πραγματικότητα από το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Η καπιταλιστική κρίση που έπληξε την παγκόσμια οικονομία, με τις επιλογές των πολιτικών ελίτ της Ευρώπης και με μοχλό σήμερα την εσωτερική τρικομματική συμπαιγνία, μετέτρεψαν την χώρα μας σε ένα εργαστήρι νεοφιλελεύθερων προδιαγραφών, όπου διεξάγουν το πιο βίαιο και αντιδραστικό «πείραμα εξαθλίωσης» σε βάρος ενός ολόκληρου λαού, και σε βάρος όλων των λαών της Νότιας Ευρώπης.
Οι στιγμές απαιτούν, όχι τυπικά, την ανασκόπηση αυτών που αφήνουμε πίσω μας, την αξιολόγηση αυτών που μας έρχονται, μέσα από μια κριτική και αυτοκριτική σκοπιά, την τοποθέτηση του «εγώ» και του «εμείς» σε αυτά που διαμορφώνονται και μας αφορούν.
Η χρονιά που φεύγει μας βρίσκει αντιμέτωπους με την πιο ζοφερή και δύσκολη πραγματικότητα από το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Η καπιταλιστική κρίση που έπληξε την παγκόσμια οικονομία, με τις επιλογές των πολιτικών ελίτ της Ευρώπης και με μοχλό σήμερα την εσωτερική τρικομματική συμπαιγνία, μετέτρεψαν την χώρα μας σε ένα εργαστήρι νεοφιλελεύθερων προδιαγραφών, όπου διεξάγουν το πιο βίαιο και αντιδραστικό «πείραμα εξαθλίωσης» σε βάρος ενός ολόκληρου λαού, και σε βάρος όλων των λαών της Νότιας Ευρώπης.