B7.Oι Κοινωνικές και Τεχνικές Υποδομές

Επανάσταση στην σκέψη

Τόλμη στην ζωή

Ανατροπή των συντηρητικών πολιτικών 

και αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών

Nέα Περιφερειακή Πολιτική

Οι κοινωνικές και τεχνικές υποδομές στην Περιφέρεια

Οι περιορισμένοι εν σχέσει με το παρελθόν, πόροι του Ταμείου Συνοχής για έργα υποδομών αλλά και οι προτεραιότητες του ΠΔΕ, καθορίζουν τους προγραμματισμούς μεγάλων έργων και υποδομών που έχει ανάγκη η περιφέρεια για την ένταξή της σε διαπεριφερειακά δίκτυα, για άρση της απομόνωσης των λιγότερο ανεπτυγμένων και απομονωμένων περιοχών της και για επικοινωνία μεταξύ περιοχών.

Στην τρέχουσα περίοδο η ελληνική κυβέρνηση αποποιείται της υποχρέωσης υλοποίησης υποδομών και μέσα στο γενικό κλίμα στήριξης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, παραπέμπει  την υλοποίηση υποδομών στο νέο θεσμό Συμπράξεις Δημόσιου-Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). 

Ανοίγει τον δρόμο έτσι ώστε,  η ιδιωτική πρωτοβουλία να οργανώσει τους δρόμους, τα λιμάνια, τον τουρισμό, να δημιουργήσει τεράστια γκολφ σε αγροτικές ή τουριστικές περιοχές, να αξιοποιήσει τα δάση, την ενέργεια και να αποκομίσει αντίστοιχα κέρδη από τις δραστηριότητες αυτές.

Στην ουσία μέσω των ΣΔΙΤ επιδιώκεται με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς να φτιαχτεί ένα πλαίσιο απρόσκοπτης λειτουργίας και εξυπηρέτησης των μεγάλων συμφερόντων και να παραδοθούν σε κερδοσκοπική χρήση,  πόροι της ελληνικής περιφέρειας και όχι να υποστηριχτεί η περιφερειακή ανάπτυξη.

Οι Υπηρεσίες

Kρίσιμο από κάθε πλευρά και κυρίως για την άσκηση πολιτικής σε περιφερειακό επίπεδο, για την εξυπηρέτηση των κατοίκων της Περιφέρειας αλλά και για την ανταπόκριση και εξυπηρέτηση των προοπτικών της νέας δομής της περιφέρειας παραμένει η ανασυγκρότησης, η αναδιοργάνωση και η αποτελεσματικότητα της Διοίκησης.  Οι κατευθύνσεις μας κινούνται σε δύο  επίπεδα :

α) Αναδιοργάνωση Υπηρεσιών για την αποτελεσματικότητα και εναρμόνιση στα νέα καθήκοντα και

β) Διαρκής εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού με την δημιουργία δομών κατάρτισης και εκπαίδευσης στην περιφέρεια για την παραγωγής στελεχών διοίκησης.

Η αποτελεσματικότητα της Διοίκησης, η ανασυγκρότηση της πυραμίδας των τεχνικών υπηρεσιών θα βοηθήσει στην καθιέρωση ενιαίων οικονομικών απολαβών και καλύτερων συνθηκών εργασίας, η διεκδίκηση και κατοχύρωση των οποίων, θα επανατροφοδοτήσει την τάση βελτίωσης και αποτελεσματικότητας της Δημόσιας Διοίκησης.

Με την κατάργηση των Νομαρχιών και την συνένωση των Ο.Τ.Α. σε μεγαλύτερους Δήμους, αναγκαστικά συγχωνεύονται οι τρεις διαφορετικές δομές τεχνικών υπηρεσιών που υφίστανται σήμερα (Τεχνικές Υπηρεσίες της Περιφέρειας, των Νομαρχιών, και των Δήμων).

Με τη σύσταση των Περιφερειών το 1997 μεταφέρθηκαν αυτούσιες οι τεχνικές υπηρεσίες Δ.Δ.Ε., Δ.Ε.Κ.Ε., Δ.Ε.ΣΕ. από το ΥΠΕΧΩΔΕ, το τμήμα εγγειοβελτιωτικών έργων από το Υπουργείο Γεωργίας, και οι τέσσερις Τ.Υ.Δ.Κ. από το Υπουργείο Εσωτερικών.

Οι υπηρεσίες αυτές «μετακινήθηκαν» αυτούσιες από τα αντίστοιχα Υπουργεία στην Περιφέρεια χωρίς όμως να ακολουθήσει και το αντίστοιχο προσωπικό στο σύνολό του. Από τον μηχανιστικό τρόπο μεταφοράς τους χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι πραγματικές ανάγκες του νέου σχήματος, δημιουργήθηκαν μια σειρά από προβλήματα όπως Αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων μεταξύ των υπηρεσιών της Περιφέρειας, Σύγχυση αρμοδιοτήτων μεταξύ της Περιφέρειας, του ΥΠΕΧΩΔΕ  και των Νομαρχιών, Κατακερματισμός δυνάμεων και μη ορθολογική αξιοποίηση του υπάρχοντος δυναμικού, Μισθολογικές ανισότητες μεταξύ των εργαζομένων στην ίδια υπηρεσία.

Τα χαρακτηριστικά αυτά μαζί με την γεωγραφική διασπορά των υπηρεσιών που δημιουργούν δυσχέρειες στη μετακίνηση – μετάθεση των εργαζομένων, ενισχύουν την τάση ότι η Περιφέρεια είναι ένα  άθροισμα ετερόκλητων Οργανικών Μονάδων και όχι ένα συνεκτικό σχήμα με ενιαία δράση και αποτελεσματικότητα.

Η πολιτική που ακολουθείται κάθε φορά εδράζεται στην συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης.  Απαιτείται αναδιάταξη και συγκέντρωση δυνάμεων στην παρούσα φάση, και προπάντων να μην επικρατήσει ένα χαώδες νομοθετικό πλαίσιο στο μεταβατικό στάδιο.

Η συγκρότηση μιας Γενικής Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών, στην οποία διακριτό ρόλο θα έχει το περιβάλλον από τα δημόσια έργα.

Τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας διεύθυνσης είναι τα εξής

·         Ενιαίος τρόπος αντιμετώπισης των θεμάτων. Στη σύνταξη μελετών και τον έλεγχο των έργων.  Στην εξέταση αιτήσεων και την εξυπηρέτηση των πολιτών και των φορέων.

·   Αποτελεσματικότητα–Ταχύτητα στη διεκπεραίωση των θεμάτων. Καλύτερη συνεργασία μεταξύ των υπηρεσιών, γρήγορη επίλυση προβλημάτων που σχετίζονται με αρμοδιότητες.

·    Ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών. Το πολυσχιδές τεχνικό αντικείμενο προϋποθέτει την ύπαρξη τεχνικών όλων των ειδικοτήτων που όλες μαζί δεν υπάρχουν στις τεχνικές υπηρεσίες.

·   Ορθολογικός σχεδιασμός και προγραμματισμός των έργων σε επίπεδο περιφέρειας.

·   Κατά το δυνατόν αντικειμενική και ενιαία αξιολόγηση του προσωπικού και των υπηρεσιών.

·   Ορθολογικότερη κατανομή του προσωπικού και οικονομία δυνάμεων.

Η Γενική Δ/νση Τεχνικών Υποδομών απαρτίζεται από  επί μέρους Δ/νσεις και τμήματα (π.χ. Δ/νση Δημοσίων Έργων, με τμήματα  Σχεδιασμού –Προγραμματισμού Έργων, Συγκοινωνιακών – Οικοδομικών έργων, Υδραυλικών – Λιμενικών έργων κ.λ.π.).

Β) Η εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού δεν θα πρέπει να υπακούει στην κάλυψη των τρεχουσών αναγκών του υπάρχοντος δυναμικού, αλλά θα πρέπει να φτιαχτούν ή να αξιοποιηθούν δομές που θα προσβλέπουν στον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό για το ανθρώπινο δυναμικό της περιφέρειας όταν αυτή θα έχει ένα διαφορετικό ρόλο (π.χ. το ρόλο μια ς τοπικής κυβέρνησης). 

Τέλος θα πρέπει να εξεταστεί κατόπιν σχετικής μελέτης η μεταφορά συγκεκριμένων φορέων διοίκησης και κέντρων άσκησης πολιτικής στην περιφέρεια όχι μόνον για λόγους αναπτυξιακούς αλλά και για λόγους αποκέντρωσης (π.χ. μεταφορά τμημάτων της Δημόσιας Διοίκησης, Πανεπιστημιακών  Ιδρυμάτων, Οργανισμών του Δημοσίου κ.λ.π σε περιοχές της περιφέρειας).    

Οι τεχνικές υποδομές

Οι ανάγκες σε υποδομές θα πρέπει να οργανώνεται με βάση τον συνολικό περιφερειακό αναπτυξιακό σχεδιασμό και να υπακούουν σε αυτόν.

Ετσι με βάση τον γενικότερο αναπτυξιακό σχεδιασμό θα πρέπει να γίνουν : 

·   Εκπόνηση ειδικού σχεδίου τεχνικών υποδομών (οδικοί άξονες, βελτίωση κ.λ.π.) και ένταξή τους σε ένα  μακροπρόθεσμο προγραμματισμό.

·   Ιεράρχηση οδικών δικτύων προτεραιότητας και Ανάπτυξη αυτών στις περιοχές Χαλκίδα-Κύμη και Άξονας Βόρεια έως Νότια Εύβοια

·     Βελτίωση του οδικού άξονα Λιβαδειά – Μπράλος και Αταλάντη Λιβαδειά

·     Βελτίωση άξονα Λαμία – Καρπενήσι

·     Ολοκλήρωση του ΠΑΘΕ, με παράπλευρο δίκτυο, του σιδηροδρόμου και του Ε65, κατασκευή των κόμβων ΠΑΘΕ-πορθμείο Γλύφας, του κόμβου Ξηριώτισσας στη Λαμία,

·     Διπλή ζεύξη του Μαλιακού.

·     Αναβάθμιση των λιμανιών της περιοχής.   

·     Αναβάθμιση των οδικών Ανατολικής πρόσβασης σήραγγας Τυμφρηστού και Λαμίας- Άμφισσας-Αντίρριου, παράκαμψης Δομοκού- Πουρναρίου, αντιπλημμυρικά και αρδευτικά έργα

§   Χωροθέτηση και άμεση κατασκευή ΧΥΤΑ και βιολογικών καθαρισμών.

·   Παράλληλα με την οδική αναβάθμιση απαιτείται δημιουργία εμπορευματικού σταθμού στην Ιτέα και σύνδεση του λιμανιού με σιδηροδρομικό δίκτυο που θα συμβάλλει στην αποσυμφόρηση του λιμανιού της Πάτρας και πιθανά θα αξιοποιήσει τη Μαρίνα της Ιτέας.

·   Την επανεξέταση της μελέτης ανάπτυξης του Δυτικού Σιδηροδρομικού Δικτύου σύνδεσης της Στ. Ελλάδας με την Δυτική Ελλάδα. 

·   Την αξιοποίηση της ακίνητης δημόσιας περιουσίας που εγκαταλείπεται στην περιοχή (π.χ το Δίκτυο του ΟΣΕ, Κτίρια Οργανισμού Κωπαίδας κ.λ.π.). 

·   Διεκδίκηση του προαστιακού μέχρι Τιθορέα  και δημιουργια εμπορευματικού Σταθμού του ΟΣΕ. Δημιουργία Πολιτιστικού Μουσείου του ΟΣΕ στην περιοχή.

Οι κοινωνικές υποδομές

·   Στελέχωση όλων των κοινωνικών υπηρεσιών και η βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής.

·   Προβολή ενός διεκδικητικού προγράμματος κάλυψης προσωπικού της περιφερειακής αυτοδιοίκησης προς το Υπ. Υγείας που θα περιλαμβάνει την στελέχωση του τομέα της υγείας, τα  Νοσοκομεία κ.λ.π.

·   Αναβάθμιση των Κέντρων Υγείας, με κάλυψη προσωπικού και υποδομές για την Τρίτη Ηλικία.

·   Φροντίδα για την Τρίτη Ηλικία : Προτεραιότητα και απλοποίηση των διαδικασιών του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι». 

·   Ενίσχυση των προνοιακών Δομών, Βρεφικών σταθμών κ.λ.π. 

Παιδεία

Τριτοβάθμια  εκπαίδευση

·         Εξορθολογισμός των πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων στην περιφέρεια.

·         Ένταξη των πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων στο αναπτυξιακό γίγνεσθαι της περιφέρειας. 

·         Μεταφορά τμήματος του Γ.Π.Α. στην περιφέρεια (π.χ. Αλίαρτος)

·         Δημιουργία Ελεύθερου Ανοικτού Πανεπιστήμιου με την υποστήριξη της υποδομής για την εκπαίδευση των αιρετών, του προσωπικού της δημόσιας διοίκησης κ.λ.π.

Μέση εκπαίδευση

Οι προτάσεις μας για την μέση εκπαίδευση πρέπει να κινούνται σε δύο κύριους άξονες. Πρώτος είναι ο αποδέκτης της εκπαιδευτικής διαδικασίας, δηλαδή ο μαθητής. Στις αγροτικές περιοχές η οικονομική κατάσταση των αγροτικών οικογενειών καθορίζει τις δυνατότητες εκπαίδευσης των μαθητών. Ο ΣΥΝ ως κόμμα της Αριστεράς, δίδει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ολόπλευρη εκπαίδευση και μόρφωση των μαθητών. Δεύτερος άξονας του ενδιαφέροντός μας είναι ο εκπαιδευτικός ως εργαζόμενος.

α)  Για την καλύτερη λειτουργία της εκπαίδευσης προτείνουμε

·   Ίδρυση και λειτουργία σχολείων όλων των τύπων σε κάθε περιφερειακό διαμέρισμα. Συγκεκριμένα, Μουσικά Σχολεία (όπου υπάρχουν ενδιαφερόμενοι μαθητές), Σχολεία Ειδικής Αγωγής σε Πρωτοβάθμια και κυρίως Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Τα τελευταία κρίνονται απολύτως απαραίτητα, αφού είναι διαπιστωμένο ότι αξιοσημείωτος αριθμός μαθητών παρουσιάζει προβλήματα προσαρμογής στο σχολικό περιβάλλον και μαθησιακές δυσκολίες. Αυτά οι γονείς προσπαθούν να αντιμετωπίσουν μέσα από ιδιωτική στήριξη ξοδεύοντας σημαντικά ποσά. (στην περιοχή μας σαν μανιτάρια ξεφυτρώνουν τα ιδιωτικά ψυχοπαιδαγωγικά κέντρα στήριξης και οι “ειδικοί”).

·   Εφαρμογή της ενισχυτικής διδασκαλίας σε Γυμνάσιο και Λύκειο. Μελέτη ένταξής της στο σχολικό πρόγραμμα σε ένα ολοήμερο Γυμνάσιο, ώστε να βοηθηθούν παιδιά οικονομικά αδύναμων οικογενειών. (Σχόλιο: το αίτημα προσκρούει στα ιδιαίτερα μαθήματα και τα οργανωμένα φροντιστήρια, τα οποία κινδυνεύουν να καταρρεύσουν αν οι θεσμοί αυτοί ενταχθούν σε σχολικό πρόγραμμα ενός πχ ολοήμερου Γυμνασίου, λειτουργίας έως τις 4μμ, γι΄ αυτό και οι εκπαιδευτικές συντεχνίες δεν το προβάλλουν. Σημειώνω πως η ίδια η ΔΟΕ πρόβαλλε το ολοήμερο Δημοτικό έως ότου διορίστηκαν όλοι οι δάσκαλοι. Σήμερα το σαμποτάρει ασκώντας συνεχώς καταστροφική κριτική δηλαδή οδηγώντας τους μαθητές έξω από αυτό. Τα περισσότερα ολοήμερα δάσκαλο έχουν όχι όμως και μαθητές.)

·         Πλήρης ετοιμότητα και πληρότητα των σχολείων σε εκπαιδευτικό προσωπικό από την αρχή κάθε σχολικού έτους. Να τεθεί τέλος στις χαμένες ώρες μαθημάτων που τελικά εμμέσως οδηγούν στα φροντιστήρια. Για να γίνει αυτό πρέπει να περιοριστεί η υπερβολική κινητικότητα των καθηγητών από σχολείο σε σχολείο ανάλογα με το αίτημα του κάθε εκπαιδευτικού. Καμία μετακίνηση εκπαιδευτικού στη διάρκεια της σχολικής χρονιά.

·   Καταγραφή της υποδομής σε επίπεδο ΟΤΑ σχολικών κτιρίων κ.λ.π..

β) Για εργασιακά ζητήματα των εκπαιδευτικών στην περιοχή

Τα εργασιακά ζητήματα εκπαιδευτικών της περιφέρειας σχετίζονται κυρίως με την ανάγκη τους για μετακίνηση στον τόπο συμφερόντων τους και όταν δεν συμβαίνει αυτό, στις μετακινήσεις τους σε περισσότερα από ένα σχολεία προκειμένου να συμπληρώσουν το υποχρεωτικό τους ωράριο. Το όλο ζήτημα είναι πολύπλοκο και σύνθετο, σχετίζεται με τη λειτουργία πολύ μικρών σχολικών μονάδων και δεν πρέπει να οδηγήσει σε πρόχειρη πρόταση. Ως πρότασή μας είναι η γενική τοποθέτηση «Έγκαιρα, με σαφές και σταθερό νομοθετικό πλαίσιο το Υπουργείο Παιδείας να ρυθμίσει τα ζητήματα μετακινήσεων των εκπαιδευτικών».

Δημιουργία ΤΕΕ μετά από σχετική μελέτη στις περιφερειακές ενότητες.